NIEUW-SAMENGESTELDE GEZINNEN

In de hedendaagse maatschappij is het "nieuw-samengestelde gezin" helemaal geen uitzondering meer.
Het verbreken van relaties brengt met zich mee dat nieuwe relaties worden aangegaan waaruit nieuwe samenlevingsvormen voortkomen. Verschillende situaties zijn daarbij denkbaar.

Hieronder zetten we de meest voor de hand liggende op een rijtje.

Je bent getrouwd en jij en/of je partner hebben kinderen uit een vorige relatie

Wat als je getrouwd bent en er zijn kinderen uit een vorige relatie? Verschillende vragen kunnen in dat geval opduiken: bestaat er een zorgplicht voor de kinderen van je nieuwe partner? Beschikken deze kinderen over erfrechten? Wat is hun verhouding tot gezamenlijke kinderen?

De band met kinderen van je partner uit een vorige relatie wordt ‘sociaal ouderschap’ of ‘zorgouderschap’ genoemd. Er bestaat in dergelijke gevallen een materiële socialiseringsplicht voor de echtgenoot (art. 221 B.W.) en de wettelijk samenwonende partner (art. 1477, §4 B.W.).
Dit betekent dat beide partners moeten instaan voor de kinderen die in het gezin opgroeien, zelfs indien het hun eigen kinderen niet zijn.

Loopt het nieuwe huwelijk op de klippen, dan kan je als stiefouder een recht op persoonlijk contact vorderen met je eerdere stiefkinderen. Daartoe moet je wel aantonen dat je met hen een bijzondere affectieve band hebt en dit contact in het belang van het kind is

De overlevende stiefouder imoet instaan voor het onderhoud van de kinderen van zijn overleden partner, zij het binnen de grenzen van wat hij erfde van de overledene (art. 203 §B.W. ) .

Je bent wettelijk samenwonend en jij en/of je partner hebben kinderen uit een vorige relatie

Hier gelden dezelfde regels als voor ‘gehuwde nieuw-samengestelde gezinnen’. Ook hier moeten beide partners instaan voor de kinderen die in het gezin opgroeien, ook al zijn dit niet hun eigen kinderen (art. 1477, §4 B.W.).

Ook de langstlevende wettelijk samenwonende partner heeft een onderhoudsplicht heeft tegenover de kinderen van zijn partner van wie hij niet de ouder is (art. 1477 §5 B.W.), evenwel binnen de grenzen van wat hij verkreeg uit de nalatenschap van de overlevende.